Fiel adaptación para o cinema da obra homónima de Shakespeare. Terminada a guerra civil entre César e Pompeyo (49-46 a. C.), César convértese en ditador vitalicio e concentra na súa persoa todos os poderes, o cal implica, de feito, a desaparición da República. No ano 44 a. C., Casio e Bruto, dous nobres romanos defensores sen concesións das liberdades republicanas, encabezan unha conxura contra o ditador, que é asasinado nos idus de marzo dese mesmo ano. Cabería destacar o apoloxético (e demagóxico) discurso que pronuncia Marco Antonio en defensa de César co fin de soliviantar á plebe contra os tiranicidas. Con esta obra Mankiewicz propón unha lección política sobre os réximes autoritarios.