A sorte parece dar do todo as costas a Niko Fischer, soñador ne trintena, antiheroe sen solución, abandona a universidade. A noiva cansouse del por lacazán, o pai ignórao e o psicólogo acaba de declararlle emocionalmente inestable. Nin sequera pode conseguir, a pesar dos repetidos intentos, unha mísera cunca de café coa que substituír ese alcol que antes afogaba os seus medos.Talvez a esperanza de achar, azarosamente, o seu sitio no mundo empúxao á vagabundaxe por un Berlín en branco e negro a ritmo de jazz. Xamais vivirá Niko unhas vinte e catro horas tan atarefadas, de lugar en lugar, de encontro en encontro, a cada cal máis pintoresco. VOSE